Μια σύντομη ιστορία του πουκαμίσου

Το πουκάμισο έχει παραμείνει σχεδόν απαράλλαχτο εδώ και περισσότερο από μισό αιώνα - αλλά αυτό δεν ίσχυε πάντα. Αφαιρούμενα μανίκια για φλερτ; Το τελείωμα ως εσώρουχο; Με τα χρόνια, αυτό το βασικό ρούχο εξελίχθηκε με διάφορους ενδιαφέροντες και, μερικές φορές, αστείους τρόπους.

Το πουκάμισο πρωτοεμφανίστηκε στην Αρχαιότητα. Στην πραγματικότητα, αυτή η χρονολογία αναφέρεται στο παλαιότερο πουκάμισο που σώζεται μέχρι σήμερα στον κόσμο - ένα λινό πουκάμισο από την αρχαία Αίγυπτο.

13ος - 15ος αιώνας

Μετά την Αναγέννηση

1583

Η αντανάκλαση της αμφίεσης
«Η θρησκεία δεν αλλάζει σαν τα πουκάμισα», είχε δηλώσει ο Ερρίκος Δ’, που βασίλεψε στη Γαλλία για ένα διάστημα.

16ος - 18ος αιώνας

Η προέλευση του Crop-Top

Το «μισό πουκάμισο» ή «αφαιρούμενος γιακάς» ήταν ένα πολύ δημοφιλές ρούχο για τους άνδρες της εποχής. Αποτελούνταν από μια διακοσμητική στρώση, η οποία κάλυπτε μόνο το πάνω μέρος του θώρακα και φοριόταν πάνω από ένα πουκάμισο που θεωρούνταν πολύ απλό για την περίσταση ή δεν ήταν πολύ καθαρό.

Αρχές  18ου αιώνα

Πάνω μέρος και τελείωμα

Το πουκάμισο μακραίνει κάτω από τον κορμό για τον άνδρα και το τελείωμά του λειτουργεί και ως εσώρουχο.

 

1771

Εκφράσεις του Διαφωτισμού

Εδώ καταγράφεται για πρώτη φορά η έκφραση «Δίνω και το πουκάμισό μου», ένας ιδιωματισμός που υποδηλώνει απελπισία ή γενναιοδωρία και εξακολουθεί να χρησιμοποιείται μέχρι σήμερα.  

Όλος ο 18ος αιώνας

Δαντέλες, βολάν και φραμπαλάδες

Αυτοί οι μακριοί διακοσμημένοι γιακάδες είναι της μόδας στα ανδρικά πουκάμισα, τα οποία εξακολουθούν να φοριούνται και να αφαιρούνται από το κεφάλι.

1827

Μια πρωτοποριακή ιδέα

Η Hannah Montague, μια νοικοκυρά από τα βόρεια της Πολιτείας της Νέας Υόρκης, επινοεί τον αφαιρούμενο γιακά. Καθώς είχε κουραστεί να πλένει ολόκληρα τα πουκάμισα του άντρα της μόνο και μόνο επειδή ο γιακάς χρειαζόταν πλύσιμο, έκοψε τους γιακάδες τους και βρήκε έναν τρόπο για να τους ξανασυνδέει στον λαιμό του πουκαμίσου μετά το πλύσιμο.

1840

Η επιρροή του Brummell 

Πεθαίνει ο Beau Brummell σε ηλικία 61 ετών, ένας Άγγλος δανδής που έφερε επανάσταση στο ανδρικό στυλ με τις απλές, αλλά ιδιαίτερα καλοραμμένες εμφανίσεις του. Ένα βασικό στοιχείο της: τα αστραφτερά, λευκά λινά πουκάμισα με ψηλό κολάρο.

1845

Το στυλ του ξιφομάχου

Οι γαλλικές μανσέτες κάνουν την πρώτη τους σημαντική εμφάνιση στη λογοτεχνία — στο βιβλίο «Ο Κόμης Μοντεχρήστος» του Αλέξανδρου Δουμά. Στην πραγματικότητα, αποτελούν αγγλική επινόηση.

Μέσα 19ου αιώνα

                                                                       Εύχρηστη κομψότητα

 Αυτή την περίοδο, όλοι οι γιακάδες και οι μανσέτες στα «καλά» πουκάμισα αφαιρούνται, για να πλένονται χωριστά από το υπόλοιπο πουκάμισο.

1871

Η εταιρεία κατασκευής και εμπορίας ρούχων Brown, Davis & Co. κατοχυρώνει ένα πουκάμισο που έχει κουμπιά μέχρι κάτω στη μέση. Την ίδια χρονιά, ένα άρθρο σε μια εφημερίδα καταγγέλλει την «επιδημία» των «οπαδών των μονογραμμάτων». Οι ανερχόμενες τάξεις τοποθετούν το μονόγραμμά τους στα πάντα, μαζί και στα πουκάμισά τους και όχι μόνο για να ξεχωρίζουν όταν τα στέλνουν για πλύσιμο —  αυτός ήταν ο αρχικός (και πρακτικός) λόγος για το κεντημένο μονόγραμμα πάνω στα ρούχα.

1880

Τέλη 19ου - Αρχές 20ού αιώνα

Κρατάς μυστικό;

Στο «ψεύτικο πουκάμισο» που φορούσαν οι φτωχοί άνδρες, μόνο ο γιακάς και το μπροστινό μέρος του πουκαμίσου που φαίνονταν αποτελούνται από κανονικό ύφασμα - τα υπόλοιπα μέρη, που καλύπτονταν από το σακάκι ήταν φτιαγμένα από φθηνότερο υλικό.

Αρχές 20ού αιώνα

Υψηλή μόδα 

Το ψηλό κολάρο που βλέπουμε στα πορτραίτα της εποχής ουσιαστικά ανάγεται στη Βικτωριανή εποχή. Παρότι θεωρείται παλιομοδίτικο στη σύγχρονη μόδα, το σφιχτό κολάρο εξακολουθεί να αποπνέει επισημότητα.

Και πάλι ολόκληρο

Αρχές 20ού αιώνα

Η άνοδος των οικιακών πλυντηρίων ρούχων προωθεί την αντικατάσταση των αφαιρούμενων γιακάδων από τους μαλακούς μόνιμους γιακάδες. Με το πλυντήριο, το πλύσιμο του πουκαμίσου γίνεται πολύ πιο εύκολο (και οικονομικό).

1920

Η μύτη που βρίσκει τον στόχο

Οι μυτεροί γιακάδες αρχίζουν να αντικαθιστούν τους στρογγυλεμένους γιακάδες στο τυπικό επαγγελματικό ντύσιμο.

1924

Μπλε κολάρα και άσπρα κολάρα

Η πρώτη καταγεγραμμένη χρήση του όρου «εργαζόμενος με μπλε κολάρο» (δηλ. εργάτης). Το χρώμα του κολάρου στο πουκάμισο ενός άνδρα αποτελεί σύμβολο της κοινωνικής τάξης στην οποία ανήκει. Το «άσπρο κολάρο» — που ονομάζεται έτσι, επειδή κάποιος που ανήκει σε υψηλότερη κοινωνική τάξη είναι πιο δύσκολο να λερωθεί και επομένως μπορεί να φοράει λευκό γιακά - αποτελεί ήδη φαινόμενο της εποχής.

1920

1930

Οι συνδετήρες/καρφίτσες γιακά ήρθαν για να μείνουν

Αυτό το αξεσουάρ αρχίζει να γίνεται δημοφιλές, αν κι εκείνη την εποχή έμοιαζε περισσότερο με κλιπ γραβάτας παρά με τα μικρά μοντέρνα αξεσουάρ. Χρησιμοποιείται για να ενώσει τις άκρες του γιακά με τον λαιμοδέτη ή τη γραβάτα και να τα κρατήσει στη θέση τους.

2ος Παγκόσμιος Πόλεμος

1950

Δεν είναι πυρηνική φυσική

Κάνουν την εμφάνισή τους τα κοντομάνικα «καλά» πουκάμισα. Συνδυασμένα με γραβάτα, τα προτιμούν οι επαγγελματίες της NASA (η Αμερικανική Διαστημική Υπηρεσία) και μια νέα γενιά εργαζομένων γραφείου που ασχολούνται με την τεχνολογία.

1960

Αποχαιρετισμός στο γιλέκο

Η τσέπη στον θώρακα κάνει το ντεμπούτο της στα ανδρικά πουκάμισα, ως άμεση συνέπεια της σταδιακής εγκατάλειψης του γιλέκου.